تصویری از خانه‌هایی در مریخ لو رفت!
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۰۹۸۰۶
اینجا سیاره سرخ نیست اگرچه شبیه سازی کاملی از آن است. اینجا محیطی است که ناسا در یکی از آشیانه‌های مرکز تحقیقاتی خود در هیوستن ساخته جایی که سه گروه متشکل از چهار داوطلب با دقت انتخاب شده (دو مرد و دو زن) از تابستان سال جاری یک سال کامل را در آن سپری خواهند کرد.
خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ چهار داوطلب خود را در اتاقی که توسط آژانس فضایی ایالات متحده ساخته شده منزوی می‌کنند تا چالش‌هایی که اولین سفر‌های سرنشین دار با آن مواجه خواهند شد را بازسازی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در یک طرف دریچه کلاه‌های فضایی، چکمه‌های سنگین فضانوردان و نمودار‌های مدیریت زمان قرار دارند. از سوی دیگر، شن مایل به قرمز، یک آسمان سفید، و یک نور مایل به زرد قابل مشاهده است. کوه‌های مریخ نیز از دور دیده می‌شوند. اینجا پایگاه فضایی ساخته شده با فناوری سه بعدی است. ابزار‌های اندازه گیری نیز با گرد و غبار مریخ پوشیده شده اند.
با این وجود، کوه‌های آن از مقوا ساخته شده و دشت وسیع مریخ را می‌توان با برداشتن حدود ۲۰ گام طی کرد: تنها مسافت‌های طولانی در اینجا روی تردمیل ثبت می‌شوند آن هم زمانی که داوطلبان عینک‌های واقعیت مجازی را بر روی چشمان شان قرار داده و پیاده روی می‌کنند.
اینجا سیاره سرخ نیست اگرچه شبیه سازی کاملی از آن است. اینجا محیطی است که ناسا در یکی از آشیانه‌های مرکز تحقیقاتی خود در هیوستن ساخته جایی که سه گروه متشکل از چهار داوطلب با دقت انتخاب شده (دو مرد و دو زن) از تابستان سال جاری یک سال کامل را در آن سپری خواهند کرد. آنان هیچ تماسی با دنیای خارج نخواهند داشت تا بتوانند با دقت هر چه تمام‌تر زندگی روزمره اولین کاوشگران انسانی را که به مریخ می‌رسند بازتولید کنند.
ناسا به عنوان بخشی از آماده سازی برای ماموریت‌های سرنشین دار آینده به طور خاص علاقمند است تا با حداقل منابع ایده‌ای بهتر از استفاده از منابع موجود و واکنش‌های فیزیکی و ذهنی انسان‌هایی که در شرایط فشار شدید و انزوا زندگی می‌کنند را به دست آورد. "گریس داگلاس" رئیس برنامه CHAPEA (آنالوگ کاوش سلامت و عملکرد خدمه) در جریان بازدید از محیط بازسازی شده مشابه مریخ می‌گوید:"از آنجایی که تحویل منابع به مریخ توسط عواملی مانند حجم، جرم و هزینه محدود می‌شود ما می‌توانیم واقعا درک کنیم که چگونه با آن چه ارائه می‌دهیم از آنان حمایت کنیم و این اطلاعات بسیار مهمی برای ایجاد این منابع حیاتی خواهد بود".
محوطه‌ای که به Mars Dune Alpha معروف است و داوطلبان ۱۲ ماه از عمر خود را در آنجا می‌گذرانند حدود ۱۶۰ متر مربع مساحت دارد که از هر اینچ آن به خوبی استفاده خواهد شد. همان طور که از مدار پایین زمین از ماه به مریخ حرکت می‌کنیم نسبت به ایستگاه فضایی بین المللی در منابع محدودتر خواهیم بود و از زمین یا هر کمکی بسیار دورتر می‌شویم.
این محفظه با کمک فناوری سه بعدی ساخته شده و از مواد بسیار شبیه به آن چه در سیاره سرخ یافت می‌شود در ساخت آن استفاده شده است. این محوطه چهار اتاق خواب دارد یک اتاق خواب برای هر ساکن، یک اتاق نشیمن با آشپزخانه بدون اجاق گاز یا با اجاق گاز معمولی و تنها یک مایکروویو به همراه بازی‌های ویدئویی، تلویزیون، و بازی‌های رومیزی.
هم چنین، یک باغ سبزی عمودی وجود دارد که اعضای خدمه برخی از مواد غذایی خود را از طریق آن تامین می‌کنند. هم چنین، یک سالن ورزشی و یک مطلب پزشکی کوچک نیز در آنجا در نظر گرفته شده است. فضانوردان آنالوگ همان طور که ناسا آنان را این گونه خطاب می‌کند در طول ماموریت شان تحت معاینات پزشکی و روانشناختی هفتگی قرار می‌گیرند تا سلامتی شان مورد ارزیابی قرار گیرد.
اگر آنان این تجربه را برای خود بسیار سنگین قلمداد کنند یا در زندگی شخصی شان شرایط اضطراری پیش بیاید می‌توانند بلافاصله آزمایش را ترک کنند. دو متقاضی دیگر از قبل به عنوان جایگزین‌های احتمالی انتخاب شده اند.
دیدنی‌ترین منطقه Mars Dune Alpha از طریق یک فضای به دو بخش تقسیم بندی شده قابل دسترسی است. در منطقه بیرونی که منظره مریخ را در داخل یک محفظه مهر و موم شده بازسازی می‌کند داوطلبان باید مجموعه ماموریت‌هایی را انجام دهند. خدمه CHAPEA از بین افرادی انتخاب شدند که شرایط خاصی را داشتند: آنان باید بالای ۳۰ سال سن داشته باشند و از سلامت جسمی و روانی عالی برخوردار بوده و دارای مدرک دانشگاهی پیشرفته در علم و فناوری و دارای تجربه کاری گسترده در این زمینه باشند. فرماندهی فضانوردان آنالوگ بر عهده "کلی هاستون" متخصص غدد درون ریز و متخصص در توسعه مدل‌های بیماری خواهد بود.
مهندس پرواز "راس براکول" مهندس سازه مدیر امور عمومی در زندگی غیر نظامی با مدرک هوانوردی خواهد بود. "ناتان جونز" اهل ایلینوی و متخصص در پزشکی اورژانس مسئول مسائل بهداشتی خواهد بود. "آلیسا شانون" یک پرستار از کالیفرنیا تیم را به عنوان افسر علمی تکمیل خواهد کرد. اگر هر یک از خدمه نیاز به ترک محیط داشته باشند "تروُر کلارک" افسر نظامی اهل کالیفرنیا و مهندس سابق متخصص در زمینه هوش مصنوعی و "آنکا سلاریو" میکروبیولوژیست نیروی دریایی ایالات متحده جایگزین آنان می‌شوند.
هدف ناسا این است که زندگی روزمره داوطلبان را تا حد امکان شبیه به تجربه خدمه در روز‌های اولیه اکتشافات انسان در مریخ بازسازی کند. داوطلبان باید مجموعه‌ای از آزمایشات را انجام دهند از جمله استفاده از بازو‌های رباتیک برای دستیابی به اهداف مختلف تمیز کردن گرد و غبار از ابزار موجود در جو مریخ و با استفاده از واقعیت مجازی ساعت‌ها سفر با لباس فضایی در سراسر مریخ در جستجوی نمونه‌های زمین شناسی. داوطلبان هم چنین یک ایستگاه هواشناسی برای اندازه گیری شرایط جوی و یک ماشین سه بعدی برای تعمیرات لازم احتمالی در مدت سکونت مریخ خواهند داشت.
فضانوردان آنالوگ باید تاخیر در ارتباط را در نظر بگیرند چرا که هر پیامی که ارسال می‌کنند همان طور که در مریخ رخ می‌دهد حدود ۲۲ دقیقه به طول می‌انجامد تا به گیرنده خود برسد و ارسال پاسخ از گیرنده نیز به همان اندازه به طول می‌انجامد. این موضوع می‌تواند در سطح مریخ بسیار مهم باشد و داگلاس و اعضای تیم اش قصد دارند به همین خاطر تجهیزاتی را به منظور رفع خرابی‌های احتمالی تجهیزات و یا موضوع کمبود آب در نظر گیرند که دقیقا برای آزمایش انعطاف پذیری در صورت بروز چنین حوادث ناگواری و توانایی خدمه برای غلبه بر چالش هایی، چون تخت فشار بودن و محدود بودن تحهیزات در نظر گرفته شده است.
کارشناسان ناسا هم چنین مسائلی مانند ضایعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند داد تا مشخص کنند چه مقدار ضایعات تولید می‌شود و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد. اگرچه در حال حاضر با توجه به پیچیدگی زیرساخت‌های لازم امکان پذیر نیست، اما ماموریت‌های آینده می‌توانند آب مصرفی را بازیافت کنند.
با این وجود، بازآفرینی شرایط در سیاره سرخ مطلق نخواهد بود. انتظار نمی‌رود که داوطلبان از نظر تولید مواد غذایی یا بازیافت زباله کاملا خودکفا باشند و در داخل محفظه گرانش مانند روی زمین باقی خواهد ماند.
ناسا برنامه‌های دیگری برای بررسی این مسائل دارد مقام‌های CHAPEA توضیح می‌دهند:"برای مثال کار در یوتا برای رشد گیاهان در شرایط مریخ در حال انجام است. می‌خواهیم ببینیم چه اتفاقی برای از دست دادن توده عضلانی و استخوانی فضانوردان در مریخ رخ می‌دهد. ما می‌خواهیم بر روی موضوع ویتامین د و محرومیت فضانوردان از دسترسی به نور خورشید و در نتیجه محرومیت از دریافت آن ویتامین کار کنیم و برای این منظور به قطب جنوب می‌رویم. زمانی که قصد داریم به استرس اکسیداتیو نگاه کنیم به اعماق اقیانوس می‌رویم".
"اسکات اسمیت" رئیس آزمایشگاه بیوشیمی تغذیه ناسا در هیوستن می‌گوید:وقتی می‌خواهیم فضا‌های بسته و استرس را مطالعه کنیم اتاق‌هایی مانند این محفظه را می‌سازیم.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سیاره سرخ شبیه سازی علم و فناوری مریخ مشکلات ناسا سیاره سرخ ساخته شده هم چنین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۰۹۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید| برافراشته شدن بادبان خورشیدی ناسا در فضا
به گزارش خبرآنلاین، ناسا اعلام کرد که مأموریت ACS3 (سرنام «سیستم پیشرفته بادبان خورشیدی کامپوزیت» که هفته گذشته با موشک الکترون از نیوزیلند به مدار کم‌ارتفاع زمین پرتاب شده بود، توانسته است با موفقیت بادبان خورشیدی خود را کامل بگشاید.
بادبان خورشیدی، پرده فلزی نازک، سبک و وسیعی است که با انعکاس نور، پیشرانش فراهم می‌کند. ذرات نور خورشیدی وقتی از سطح بادبان بازتاب می‌شوند، همانند توپی که به جسمی ساکن برخورد می‌کند، آن را در جهت مخالف هل می‌دهند و بدین‌ترتیب به بادبان خورشیدی نیرویی هرچند اندک وارد می‌کنند. اگر بتوان این نیروی اندک را در بازه زمانی طولانی‌مدتی مهار کرد، می‌توان بادبان (و محموله متصل به آن) را تا سرعت‌های بسیار زیادی شتاب داد و ازآنجایی‌که نور خورشید به رایگان و تا فاصله‌های بسیار دور در اختیار بادبان قرار می‌گیرد، می‌توان با استفاده از آن فضاپیمای فوق‌العاده کارآمدی ساخت.
تاکنون چندین آزمایش توسط ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ژاپن برای بررسی عملکرد بادبان‌های خورشیدی انجام شده و آزمایش ACS3 نیز گام مهمی از ادامه این فرآیند به شمار می‌رود. در این آزمایش که ناسا موفقیت آن را اعلام کرد، حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا بادبانی به ضلع ۹ متر و مساحت ۸۰ مترمربع در مدار زمین باز شود.
بنا به اعلام ناسا در صورت مساعدت هوا می‌توان این بادبان خورشیدی را از سطح زمین مشاهده کرد.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900347
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟